In een jaar tijd is het aantal kandidaat-huurders in Vlaanderen met een derde gestegen voor evenveel panden. Vooral sinds april vorig jaar is het aantal kandidaat-huurders fors gestegen.
Terwijl de koopmarkt voor huizen en appartementen eind 2022 afkoelde, zowel in prijzen als in transacties, is op de Vlaamse huurmarkt een omgekeerde beweging aan de gang. Uit de jaarlijkse huurbarometer van de vastgoedgroep Dewaele – gebaseerd op zo’n 13.500 verhuurcontracten afgesloten tussen 2020 en 2022 – blijkt een sterke toename van het aantal kandidaat-huurders. Gemiddeld komen voor elk huurpand in Vlaanderen 16 aanvragen binnen van solvabele kandidaat-huurder. Een jaar eerder waren dat er nog gemiddeld twaalf.
‘Vooral sinds april is het aantal kandidaat-huurders merkelijk toegenomen. Dat is ook het moment dat de verkoop van vastgoed begon te vertragen’, zegt Filip Dewaele. ‘De kalmering op de koopmarkt heeft een dubbel effect. Bestaande huurders blijven langer huren en een nieuwe groep huurders dient zich aan.’
Voor een op de tien verhuurpanden waren er zelfs meer dan 30 bezoekaanvragen, met uitschieters boven de 80. ‘Zeker in de centrumsteden is het niet evident om een betaalbare woning te kopen, maar op de huurmarkt is de concurrentie onder de kandidaat-bewoners nog een pak heviger. We zien voor een huurwoning tegenwoordig tot zes keer meer solvabele gegadigden dan voor een koopwoning’, zegt Dewaele. ‘Door de aantrekkende rente en de onzekere tijden verwachten we dat dat verschil alleen maar groter zal worden.’
Huurprijzen stijgen niet navenant
De stormloop op de Vlaamse huurmarkt vertaalt zich evenwel niet in even fel stijgende prijzen. ‘Het is niet omdat er meer kandidaten zijn, dat die ook over een hoger budget beschikken’.
Het afgelopen jaar steeg de gemiddelde maandelijkse prijs van een huurwoning die werd aangeboden naar 887 euro, goed voor een stijging met 1,8 procent of net geen 16 euro in vergelijking met 2021. Voor appartementen is de gemiddelde huur feller gestegen: met 4,5 procent of 32 euro naar gemiddeld 753 euro.
Door de coronacrisis waren ook huurders op zoek naar ruimte, zowel binnen als buiten. ‘De rush op ruimte heeft plaatsgemaakt voor een rush op betaalbaarheid. Dat verklaart waarom de gemiddelde huur voor een appartement feller gestegen is dan die voor een huis. Een appartement huren is nu eenmaal goedkoper. We zien ook dat de huurprijzen voor kleinere appartementen feller stijgen dan die voor grotere appartementen met meerdere slaapkamers’.
‘Almaar meer tweeverdieners laten de koopmarkt liggen en belanden op de huurmarkt. Ook voor wie de financiële mogelijkheden heeft, wordt het moeilijker om een huurwoning te vinden’. ‘Vooral alleenstaanden krijgen het door de almaar hogere huurprijzen en hogere leefkosten ook op de huurmarkt steeds moeilijker om een woning te vinden. Helaas zijn er gezien de krappe vastgoedmarkt weinig alternatieven voor hen.’
Goed nieuws voor de huurders is dat de energiezuinigheid van huurpanden verbetert. Het aantal panden met een label A is sinds 2018 bijna verviervoudigd, van 6,5 naar 23 procent. Die betere energiescore is vooral te danken aan investeerders in nieuwbouw.
Fiscaliteit
Volgens Dewaele heeft de overheid een belangrijke taak te vervullen. Die moet meer inzetten op sociale huisvesting. Daarnaast moet een beter investeringsklimaat verhuren aantrekkelijker maken.
Maar de fiscale stimuli voor verhuurders worden afgebouwd. Zo verhoogde Vlaanderen de registratierechten bij de aankoop en schaft de federale overheid vanaf 2024 het belastingvoordeel voor leningen voor investeringspanden af.
‘Maak het voor particuliere investeerders interessanter om een huurwoning aan te bieden als ze het structurele tekort aan huurwoningen helpen aanpakken’. ‘Het beleid zou een verschil moeten maken tussen wie een tweede verblijf aankoopt als vakantiewoning en wie een aankoop doet om die permanent te verhuren en dus een maatschappelijk doel dient. Nu is dat verschil er niet.’
Bron: De Tijd